۳۲- سوره:سجده

• سوره:سجده
• تعداد آیات:۳۰
• محل نزول:مکه
• تعداد کلمات:۳۸۰
• تعداد حروف:۱۵۰۰
• معنی عنوان سوره:

  سجده کردن( پیشانی بر زمین نهادن برای عبادت خدا).

• علت نام گذاری:

  آیه ۱۵ این سوره که دستور سجده در برابر خدا را داده است . از نشانه های مؤمن این است که هنگام یادآوری آیات ونشانه های خدا به علامت تعظیم و سپاس، به خاک افتاده و در برابر او سجده می کند و خدا را می ستاید.)

• نام های دیگر سوره:

  مضاجع، الم سجده، الم تنزیل، سجدة- جزر

• محتوای سوره:

  عظمت قران و نزول آن از سوی خداوند و نفی اتهامات دشمنان از آن.نشانه های خدا در آسمان و زمین و تدبیر جهان.آفرینش انسان از خاک وآب نطفه و روح الهی و اعطای وسایل فراگیری علم ودانش یعنی چشم و گوش و هوش از سوی خدا به او.رستاخیز و حوادث قبل از آن یعنی مرگ و بعد از آن یعنی سؤال و جواب.بشارت مؤمنین به بهشت و انذار فاسقان به عذاب آتش.اشاره به تاریخ بنی اسرائیل و سرگذشت موسی(ع) و پیروزی امت او.توحید و نشانه های عظمت خداوند.تهدید دشمنان لجوج.سرگذشت امتهای پیشین و سرنوشت دردناک آنان.

• ترتیب:

  به ترتیب جمع آوری، سی و دومین سوره است و به ترتیب نزول، شصتمین سوره است که بعد از سوره «غافر=مؤمن» وقبل از سوره «شوری» نازل شده است.

• داستان های سوره:

  ندارد

• اولین آیه سوره:

  الم

• آیه پایانی سوره:

  فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

• فضیلت تلاوت سوره:

  امام صادق(ع) فرمود: « هر کس سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند نامه اعمال او را به دست راست او می دهد و گذشته او را می بخشد و از دوستان محمد(ص) و اهل بیت او (ع) خواهد بود.»