۱۰- راستگویى

• امام على علیه‏السلام:
• «وَ هُوَ خاتَمُ النَّبیّینَ، اَجْوَدُ النّاسِ کَفّا وَ اَرْحَبُ النّاسِ صَدْرا وَ اَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَةً وَ اَوْفَى النّاسِ ذِمَّةً وَ اَلْیَنُهُمْ عَریکَةً وَ اَکْرَمُهُمْ عِشْرَةً مَنْ رَآهُ بدیهَةً هابَهُ وَ مَنْ خالَطَهُ مَعْرِفَةً اَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ لَمْ اَرَ قَبْلَهُ وَ لا بَعْدَهُ مِثْلَهُ»
• او که خاتم پیامبران بود، بخشنده‏ترین، پرحوصله‏ترین، راستگوترین، پایبندترین مردم به عهد و پیمان، نرم‏خوترین و خوش مصاحبت‏ترین مردم بود، هر کس بدون سابقه قبلى او را مى‏دید، هیبتش او را مى‏گرفت و هر کس با او معاشرت مى‏نمود و او را مى‏شناخت دوستدارش مى‏شد و هر کس مى‏خواست او را تعریف کند، مى‏گفت نظیر او را پیش از او و پس از او ندیده‏ام.
• بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۱۹۰