وی از هواداران و پیروان قیام مختار بن ابوعبید ثقفی بود. او در جنگ علیه نیروهای ابن زیاد شرکت جست. و در سپاه مختار تحت فرماندهی ابراهیم بن اشتر جزء پهلوانان بود.«شریک بن جدیر» مردی که فرمانده ی جنایتکار شامی را کشت از یاران نزدیک امیرمؤمنان علیه السلام بود و تا آخرین لحظه حیات حضرت، در کنار ایشان بود و در جنگ صفین، مردانگی ها از خود نشان داد و یک چشمش در آن جنگ آسیب دیده بود. پس از شهادت علی علیه السلام، به «بیت المقدس» رفت و هنگامی که خبر شهادت مظلومانه ی امام حسین علیه السلام را شنید، چنین گفت: به خدا عهد می بندم، اگر یاورانی پیدا کنم که خونخواه حسین علیه السلام باشند پسر مرجانه (ابن زیاد) را خواهم کشت و یا در مقابل او کشته خواهم شد و هنگامی که خبر قیام مختار را شنید خود را به او رساند و در کنار مختار بود، «مختار»، در اعزام ارتش ابراهیم به سوی لشکر شام، فرماندهی قوم «ربیعه» را به شریک سپرد و شریک با ۳۰۰ تن از یاران خود چنین گفتند: که با خدا عهد بسته ایم، و این ۳۰۰ نفر، به عنوان گروه شهادت طلب با شریک «بیعت مرگ» کردند و در حمله لشکر «ابراهیم»، به ارتش شام، شریک و یاران شهادت پیشه ی او آنچنان مردانه جنگیدند که دشمن را به هزیمت دادند و تا مقر فرماندهی «ابن زیاد»، پیشروی کردند و جز صدای چکاچک شمشیرها و فریاد «یا لثارات الحسین» یاران شریک، چیز دیگر به گوش نمی رسید.